مقایسه دوربین های آنالوگ و تحت شبکه با توجه به تفاوت هر پروژه با پروژه دیگر و نیازهای متفاوت آنها، انتخاب دوربین مناسب نیز بسته به عوامل مختلفی دارد. در ادامه به تفاوتهای میان دوربینهای آنالوگ و IP میپردازیم:
کیفیت: بالاترین کیفیت در دوربینهای آنالوگ با وجود پیشرفت چشمگیر تکنولوژی، کیفیت 8 مگاپیکسل است، اما دوربینهای IP تا این لحظه با کیفیت 12 مگاپیکسل در دسترس هستند و همچنان در حال پیشرفت میباشند.
قیمت: دوربین های آنالوگ از لحاظ قیمتی به صرفهتر از دوربینهای IP هستند و این امر باعث میشود تا برای استفاده در پروژههای خانگی مناسبتر باشند.
نصب: نصب دوربینهای آنالوگ به دلیل نیاز به کابلهای جداگانه برای برق و انتقال تصویر، سختتر از نصب دوربینهای IP است که حتی میتوانند به صورت وایرلس به سیستم ضبط و پخش تصاویر متصل شوند.
راه اندازی: راه اندازی و تنظیم دوربینهای IP به دلیل سیستم پیچیدهتر، به مراتب سختتر از دوربینهای آنالوگ است که با نصب و اتصال آنها به دستگاه DVR میتوان بلافاصله تصاویر را مشاهده کرد.
کابل و مبدل: دوربینهای آنالوگ از کابل کواکسیال و مبدل BNC استفاده میکنند که باعث میشود در فواصل زیاد، کیفیت تصویر افت چشمگیری پیدا کند، اما دوربینهای IP از کابل RJ45 و مبدل سوکت شبکه استفاده میکنند که کیفیت بسیار بالاتری را در فواصل طولانی ارائه میدهند. همچنین در برخی دوربینهای IP قابلیت وایرلس نیز در دسترس است.
پهنای باند: دوربینهای IP، به دلیل تولید سیگنال دیجیتال و تصاویر با کیفیت بالا نیازمند پهنای باند بالاتری نسبت به دوربینهای آنالوگ هستند. این امر باعث افزایش هزینه در اجرای سیستم نظارتی با استفاده از این نوع دوربینها میشود.
فضای ذخیره سازی: اصولاً هر چه تصویر با کیفیتتر و واضحتر باشد، حجم بالاتری را اشغال میکند و نیازمند فضای ذخیرهسازی بیشتری است، ازاین رو دوربین های IP به فضای ذخیرهسازی بیشتری نیاز دارند و هزینه اولیه بیشتری نیز دارند.
عمق تصویر: دوربینهای IP داری عمق تصویر بیشتری بوده و مساحت بیشتری را نسبت به دوربین های آنالوگ تحت پوشش قرار میدهند.
امنیت: دوربینهای تحت شبکه با رمزگذاری و فشردهسازی تصاویر امنیت بیشتری را در مقایسه با دوربینهای آنالوگ فراهم میکنند.